• Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
  • Skip to footer

Appunti Online logo

You are here: Home / Latino / Coniugazione del Verbo Audire in Latino – Guida

14 Aprile 2022

Coniugazione del Verbo Audire in Latino – Guida

Indice

  • INDICATIVO
  • CONGIUNTIVO
  • IMPERATIVO
  • INFINITO
  • PARTICIPIO
  • GERUNDIO
  • SUPINO
  • Forma passiva
  • INDICATIVO
  • CONGIUNTIVO
  • INFINITO
  • PARTICIPIO
  • GERUNDIVO
  • SUPINO

Quarta coniugazione

Forma attiva

Paradigma del verbo audire: audio, is, audivi, auditum, audire “udire”

INDICATIVO

Presente

audio                                            (io odo)

audis

audit

audimus

auditis

audiunt

Perfetto

audivi                                       (io udii)

audivisti

audivit

audivimus

audivistis

audiverunt

Imperfetto

audiebam                                   (io udivo)

audiebas

audiebat

audiebamus

audiebatis

audiebant

Piuccheperfetto

audiveram                       (io avevo udito)

audiveras

audiverat

audiveramus

audiveratis

audiverant

Futuro semplice

audiam                                   (io udirò)

audies

audiet

audiemus

audietis

audient

Futuro anteriore

audivero                           (io avrò udito)

audiveris

audiverit

audiverimus

audiveritis

audiverint

 

CONGIUNTIVO

Presente

audiam                                    (che io oda)

audias

audiat

audiamus

audiatis

audiant

Perfetto

audiverim                   (che io abbia udito)

audiveris

audiverit

audiverimus

audiveritis

audiverint

Imperfetto

audirem                            (che io udissi)

audires

audiret

audiremus

audiretis

audirent

Piuccheperfetto

audivissem                (che io avessi udito)

audivisses

audivisset

audivissemus

audivissetis

audivissent

 

IMPERATIVO

Presente

2° p. sing. audi                               (odi)

2° p. plur. audite                            (udite)

Futuro

2° p. sing. audito                        (udirai)

3° p. sing. audito                          (udirà)

2° p. plur. auditote                   (udirete)

3° p. plur. audiunto                (udiranno)

 

INFINITO

Presente

audire                                                                                                                 (udire)

Perfetto

audivisse                                                                                                    (avere udito)

Futuro

auditurum, audituram, auditurum esse                                             (stare per udire)

audituros, audituras, auditura esse

 

PARTICIPIO

Presente

audiens, audientis                                                                                    (colui che ode)

Futuro

auditurus, auditura, auditurum                                                           (colui che udirà)

 

GERUNDIO

Genitivo audiendi di udire
Dativo audiendo a udire
Accusativo (ad) audiendum per udire
Ablativo audiendo con l’udire

 

SUPINO

auditum                                                                                              (a/per udire)

 

Forma passiva

INDICATIVO

Presente

audior                        (io sono udito)

audiris

auditur

audimur

audimini

audiuntur

Perfetto

auditus, -a , -um sum (io sono stato/fui udito)                

auditus, -a , -um es

auditus, -a , -um est

auditi, -ae, -a sumus

auditi, -ae, -a estis

auditi, -ae, -a sunt

Imperfetto

audiebar                         (io ero udito)

audiebaris

audiebatur

audiebamur

audiebamini

audiebantur

Piuccheperfetto

auditus, -a , -um eram     (io ero stato udito)                 auditus, -a , -um eras

auditus, -a , -um erat

auditi, -ae, -a eramus

auditi, -ae, -a eratis

auditi, -ae, -a erant

Futuro semplice

audiar                          (io sarò udito)

audieris

audietur

audiemur

audiemini

audientur

Futuro anteriore

auditus, -a , -um ero     (io sarò stato udito)                

auditus, -a , -um eris

auditus, -a , -um erit

auditi, -ae, -a erimus

auditi, -ae, -a eritis

auditi, -ae, -a erunt

 

CONGIUNTIVO

Presente

audiar                       (che io sia udito)

audiaris

audiatur

audiamur

audiamini

audiantur

Perfetto

auditus, -a , -um sim       (io sia stato udito)                

auditus, -a , -um sis

auditus, -a , -um sit

auditi, -ae, -a simus

auditi, -ae, -a sitis

auditi, -ae, -a sint

Imperfetto

audirer                  (che io fossi udito)

audireris

audiretur

audiremur

audiremini

audirentur

Piuccheperfetto

auditus, -a, -um essem (io fossi stato udito)                

auditus, -a, -um esses

auditus, -a, -um esset

auditi, -ae, -a essemus

auditi, -ae, -a essetis

auditi, -ae, -a essent

 

INFINITO

Presente

audiri                                                                                                      (essere udito)

Perfetto

auditum, -am, -um esse                                                                (essere stato udito)

auditos, -as, -a esse

Futuro

auditum iri                                                                            (stare per essere udito)

 

 

PARTICIPIO

Perfetto

auditus, -a, -um                                                            (udito, colui che è stato udito)

 

GERUNDIVO

audiendus, -a, -um                                                                                          (da udire)

 

SUPINO

auditu                                                                                                             (a udirsi)

 

Articoli Simili

  • Coniugazione del Verbo Legere in Latino - Guida
  • Coniugazione del Verbo Laudare in Latino - Guida
  • Coniugazione dei Verbi in Latino - Genere, Forma,…
  • Origini del Latino - Guida
  • Parti del Discorso - Verbo

Primary Sidebar

Categorie

  • Altro
  • Arte
  • Chimica
  • Didattica
  • Diritto
  • Filosofia
  • Grammatica
  • Latino
  • Letteratura
  • Lingue
  • Linguistica
  • Scienze
  • Storia

Footer

Informazioni

  • Contatti
  • Cookie Policy
  • Privacy

Copyright © 2025 Appunti Online on the Brunch Pro Theme